Federale Antitrustbeleid
Het federale antitrustbeleid is een set van wetten en regels die bedoeld zijn om bedrijven te beperken die de concurrentie in de markt beïnvloeden. Het bevordert het bevorderen van concurrentie en concurrentiegevoeligheid en helpt consumenten beschermen tegen oneerlijke prijzen, lage kwaliteitsproducten en slechte service.
Antitrustwetgeving is bedoeld om de concurrentie in de markt te beschermen door te voorkomen dat bedrijven bedrijfspraktijken gebruiken die de macht van de markt kunnen manipuleren. Deze wetten omvatten twee grote wetten, de Sherman Act en de Clayton Act, die werden ondertekend in 1890 en 1914.
Sherman Act
De Sherman Act beoogt het voorkomen van monopolies en het verstoren van de concurrentie. Het verbiedt bedrijven om zich te verenigen en deel te nemen aan prijsstijgingen, prijsvergelijkingen, boycotts en andere activiteiten die het concurrentievermogen schaden.
Clayton Act
De Clayton Act beperkt verschillende bedrijfspraktijken zoals:
- Het kopen van aandelen van concurrenten.
- Het aangaan van verbintenissen met concurrenten om de concurrentie te beperken.
- Het verlenen van onredelijke kortingen.
- Het beperken van de levering van producten aan klanten.
Deze wetten hebben ertoe geleid dat het Amerikaanse Departement van Justitie veel grote fusies heeft onderzocht en sommige heeft voorkomen dat ze doorgaan.
Conclusie
Het doel van federale antitrustwetgeving is om de concurrentie in de markt te beschermen en consumenten te beschermen tegen oneerlijke prijzen, lage kwaliteitsproducten en slechte services. De Sherman en Clayton Act zijn de twee belangrijkste federale antitrustwetten die bedrijven verhinderen om bedrijfspraktijken te gebruiken die de concurrentie schaden.
Referenties
- Sherman Act. Wikipedia. [Online] Beschikbaar op: https://en.wikipedia.org/wiki/Sherman_Antitrust_Act [Geraadpleegd op: 19 augustus 2020]
- Clayton Act. Wikipedia. [Online] Beschikbaar op: https://en.wikipedia.org/wiki/Clayton_Antitrust_Act [Geraadpleegd op: 19 augustus 2020]