Zasada rozsądku
Zasada rozsądku, zwana również zasadą zdrowego rozsądku, jest zasada stosowaną w prawie konkurencji mająca na celu ocenę czy określona działalność gospodarcza jest zgodna z prawem antymonopolowym. Zasada ta polega na analizie korzyści i szkód wynikających z danej praktyki i decyzji, aby określić, czy jest ona zgodna z zasadami konkurencji.
Przykładem zastosowania zasady rozsądku jest analiza umów o współpracy między przedsiębiorstwami w celu określenia, czy nie naruszają one przepisów antymonopolowych. Jeśli umowa przynosi korzyści konsumentom poprzez obniżenie cen lub zwiększenie wyboru, to jest to zgodne z zasadą rozsądku. Natomiast jeśli umowa prowadzi do ograniczenia konkurencji i szkodzi konsumentom, to jest sprzeczna z tą zasadą.
Wniosek z zasady rozsądku można wywnioskować, że działania gospodarcze powinny być podejmowane w taki sposób, aby przynosiły korzyści zarówno przedsiębiorcom, jak i konsumentom, a jednocześnie nie naruszały zasad uczciwej konkurencji.
Przykłady naruszeń zasady rozsądku:
- Ustalanie cen w porozumieniu z konkurentami
- Ograniczanie dostępu innych firm do rynku
- Wykorzystywanie pozycji dominującej na rynku w celu eliminacji konkurencji
Warto zauważyć, że zasada rozsądku ma zastosowanie nie tylko w prawie konkurencji, ale także w innych dziedzinach prawa, takich jak prawo pracy czy prawo cywilne.
Więcej informacji na temat zasady rozsądku można znaleźć na Wikipedii.