Νόμος του 1992 περί τηλεφωνικής γνωστοποίησης και επίλυσης διαφορών

Ο Νόμος Αποκάλυψης Τηλεφώνου και Επίλυσης Διαφορών του 1992

Ο Νόμος Αποκάλυψης Τηλεφώνου και Επίλυσης Διαφορών του 1992 είναι ένας νόμος που εγκρίθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες με σκοπό την προστασία των καταναλωτών από ανεπιθύμητες τηλεφωνικές κλήσεις.

Σύμφωνα με τον νόμο αυτό, οι εταιρείες που πραγματοποιούν τηλεφωνικές πωλήσεις πρέπει να αποκαλύπτουν τον αριθμό τηλεφώνου από τον οποίο γίνεται η κλήση, καθώς και το όνομα της επιχείρησης που πραγματοποιεί την κλήση.

Εάν ένας καταναλωτής λάβει μια ανεπιθύμητη τηλεφωνική κλήση, έχει το δικαίωμα να ζητήσει τη διαγραφή του από τη λίστα των τηλεφωνικών πωλήσεων της εταιρείας.

Επιπλέον, ο νόμος παρέχει μηχανισμούς επίλυσης διαφορών σε περίπτωση που ένας καταναλωτής διαφωνεί με μια τηλεφωνική πώληση ή με την αποκάλυψη του τηλεφωνικού του αριθμού.

Παραδείγματα παράβασης του Νόμου Αποκάλυψης Τηλεφώνου και Επίλυσης Διαφορών:

  • Παράδειγμα 1: Μια εταιρεία καλεί έναν καταναλωτή χωρίς να αποκαλύψει το όνομά της επιχείρησης.
  • Παράδειγμα 2: Ένας καταναλωτής λαμβάνει επανειλημμένες τηλεφωνικές κλήσεις παρά την αίτησή του για διαγραφή από τη λίστα των τηλεφωνικών πωλήσεων.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον Νόμο Αποκάλυψης Τηλεφώνου και Επίλυσης Διαφορών του 1992, μπορείτε να επισκεφθείτε τη σχετική σελίδα στη Wikipedia εδώ.