Telefoonopenbaarmakings- en geschillenregelingswet van 1992
De Telephone Disclosure and Dispute Resolution Act of 1992 (TDDR-wet) is een federale wet in de Verenigde Staten van Amerika die bedrijven regelt die telefonische diensten verlenen. Het doel van deze wet is om consumenten te beschermen door een eerlijk, transparant en betaalbaar telefonie-omgeving te creëren. De TDDR-wet stelt ook dat bedrijven die telefonische diensten verlenen, bepaalde informatie over hun tarieven en voorwaarden openbaar moeten maken.
De TDDR-wet verplicht telefonische dienstverleners om klanten te informeren over:
- De tarieven voor de diensten. Deze moeten op eenvoudig verzoek worden verstrekt en moeten duidelijk worden vermeld op facturen.
- Voorwaarden voor het gebruik van diensten. Dit omvat informatie over contracttermijnen, opzegtermijnen, kosten voor het opzeggen van de service, enz.
- Geschillenbeslechting. De TDDR-wet vereist dat bedrijven klanten informeren over hun rechten en procedures voor het oplossen van geschillen.
De TDDR-wet stelt ook dat bedrijven die telefonische diensten verlenen, een klachtenprocedure hebben waarmee klanten hun geschillen met de serviceprovider kunnen oplossen. De federale wet verplicht deze bedrijven om een klachtenproces te hebben waarin klanten hun klachten kunnen indienen, de serviceprovider kan reageren op deze klachten en klanten hun geschillen kunnen oplossen. Klanten kunnen hun klachten ook indienen bij de Federal Communications Commission (FCC).
De TDDR-wet is van toepassing op alle bedrijven in de Verenigde Staten die telefonische diensten aanbieden, waaronder lokale telefoonmaatschappijen, lange afstandsproviders, mobiele telefonieproviders, satelliettelefonieproviders en internettelefonieproviders. Al deze bedrijven moeten de voorschriften van de TDDR-wet naleven om hun klanten te beschermen.
Gerelateerde Wikipedia-artikelen: Telephone Disclosure and Dispute Resolution Act of 1992, Federal Communications Commission, Telephone service provider.